Architektura niemieckiego narodowego socjalizmu w Rybniku

Architektura niemieckiego narodowego socjalizmu w Rybniku

Architektura niemieckiego narodowego socjalizmu w Rybniku związana jest z planami rozwoju przestrzennego miasta Rybnik po zajęciu miasta przez niemiecki Wehrmacht. W zasadzie biorąc  pod uwagę długą historię Rybnika, administracja III Rzeszy była tylko małym epizodem, ale za to odcisnęła piętno może nie tak bardzo w architekturze jak w świadomości starszych mieszkańców Rybnika.

Powstało kilka planów przebudowy centrum miasta w duchu narodowo-socjalistycznej architektury. Niestety zwrot sytuacji na froncie wschodnim na niekorzyść niemieckiej armii. Przyczynił się do zaniechania przez administrację niemiecką planów urbanizacyjnych. Za panowania niemieckiego powstało kilka nieruchomości, które są świadectwem tamtego mrocznego okresu w historii miasta Rybnika. Do obiektów wybudowanych przez władze trzeciej rzeszy można wymienić obiekty przemysłowe oraz mieszkalne.

Rybnicki Rynek

Niemieccy mieszkańcy Rybnika biorący udział w wiecu

1 września, w godzinach porannych, nacierający od strony Gleiwitz ( Gliwice), Hochlinden ( Stodoły) oraz Ratibor ( Racibórz )niemiecki Wehrmacht był już na rynku w Rybniku. Polska armia poza małymi potyczkami z wojskiem niemieckim wycofywała się z  miasta w kierunku Pszczyny. Miasto Rybnik po 17-tu latach przynależności do Polski, ponownie znalazło się w granicach Niemiec. Nie były już to te same Niemcy, jakie znali rybniczanie. Niemcami od 1933 roku rządził nowy ustrój; narodowy socjalizm z kanclerzem Adolfem Hitlerem na czele.

Pierwszym zabiegiem, który miał wpływ na architekturę miasta Rybnik, był mały zabieg polegający na usunięciu z płyty rynkowej pomnika św. Nepomucena. Możliwe, że te posuniecie od strony niemieckiej administracji nie było uwarunkowane ideologicznie i nie było podjęte pobudkami wynikającymi z ateistycznej ideologii III Rzeszy. Bardziej przemawia fakt , że Niemcy postanowili uczynić z rynku plac do wieców i defilad zwycięskiego Wehrmachtu. Pomnik sw Nepomucena przeszkadzał organizatorom z NSDAP. Pierwszy wiec poparcia dla nowych władz odbył się kilka dni po zajęciu Rybnika. Tłumy Niemców oblegały rynek na historycznych zdjęciach z tego okresu widać, ze na płycie rybnickiego rynku nie ma już św. Nepomucena.

Plany zmiany architektury centrum Rybnika

Pierwszym zrealizowanym projektem przez niemieckich planistów miała być obwodnica przebiegająca wzdłuż rejonów centrum Rybnika. Nowy szlak komunikacyjny miał przebiegać przez ulice Kościuszki, Wodzisławską, Mikołowską i Gliwicką, Na mapie miasta obwodnicę można sobie wyobrazić jako pierścień zamykający centrum. Decyzja o budowie obwodnicy zapadła pod wpływem szybszego przemieszczania się transportu wojskowego, przemysłowego i publicznego szybszą autostradą z Protektoratu Czech i Moraw. Miał to być zabieg usprawniający transport wewnątrz rzeszy niemieckiej pod kątem logistycznym - Projekt nie został wykonany.

Następny plan rozbudowy Rybnika związany jest ze szkicem porządku przestrzennego dla miasta Rybnik z 1942 roku. 

Plan przebudowy centrum Rybnika według austriackiego architekta Erwina Ilza


Plan ten dzielił miasto na obszary mieszkalne, przemysłowe oraz na tereny dla przyszłych niemieckich kolonistów. Centrum Rybnika miało być zamieszkane tymczasowo. Natomiast w przyszłych latach ekspansja budownicza miała zmierzać w kierunku zachodnim. Mowa tu o dzisiejszych rejonach osiedli mieszkaniowych Reymonta, Maroko oraz Nowiny. Jak historia pokazała czego nie skończyli Niemcy, to ukończyli władze socjalistycznej polski.

Erwin Ilz - austriacki architekt i planista nowej przestrzeni Rybnika w latach 1939 - 1945. Przypuszczalny neoklasycystyczny, monumentalny obiekt, który miał być zaprojektowany przez Erwina Ilza.

                          

Plan ten dzielił miasto na obszary mieszkalne, przemysłowe oraz na tereny dla przyszłych niemieckich kolonistów. Centrum Rybnika miało być zamieszkane tymczasowo. Natomiast w przyszłych latach ekspansja budownicza miała zmierzać w kierunku zachodnim. Mowa tu o dzisiejszych rejonach osiedli mieszkaniowych Reymonta, Maroko oraz Nowiny. Jak historia pokazała czego nie skończyli Niemcy, to ukończyli władze socjalistycznej polski.

 Możliwe, że polska administracja powojenna bazowała na niemieckich projektach. Przestrzeń dworca kolejowego jako kluczowy obszar dla niemieckiej gospodarki miał być zasiedlony przez kolejarzy. W tym wypadku realizacja pomysłu została niezwłocznie wykonana. Wg wytycznych niemieckich planistów niemiecki robotnik miał do pracy mieć blisko ( spacerkiem 5 lub 10 minut) Takiej dokładności nie posiadali polscy planiści. 

Budując domy mieszkalne dla kolejarzy w dalekich rejonach miasta, które stoją do dziś na osiedlu Dąbrówki. W prostej kalkulacji przedwojenny kolejarz miał do pracy spacerkiem około 30 lub 40 minut. Co mogło mieć wpływ na punktualne, funkcjonowanie polskich kolei. Na dołączonej mapie kolejnym obszarem tak bardzo ważnym dla niemieckiej gospodarki był przemysł. W tym wypadku niemieccy koloniści postanowili go pozostawić w takich obszarach jak dzisiejsza Ryfama lub dawna huta Silesia. 

Architekt Erwin Ilz i jego plany

Na szkicu widać, że bliski teren przylegający do Nacyny miał pozostać niezabudowany. Możliwe, że niemieccy planiści chcieli stworzyć przy korycie rzeki zieloną przestrzeń w formie zasadzonych drzew, krzewów czy innych form zieleni miejskiej. Wgłębiając się dalej w plan , można zauważyć zaplanowaną zmianę oblicza miasta Rybnika. Z kierunku Raciborza przez centrum miał przebiegać nowy komunikacyjny trakt , który miał się kończyć w okolicy ulicy Kościuszki. 

Niemcy planowali w tym rejonie budowę monumentalnego obiektu przeznaczonego na biura NSDAP. Nowy trakt komunikacyjny z pewnością poszerzony, zmusiłby niemieckich planistów do wyburzenia przylegającej do ulicy Raciborskiej oraz rynkowej zabudowy. Przyszły biurowiec administracji niemieckiej z pewnością byłby wybudowany w duchu narodowościowego socjalizmu, polegającego w głównej mierze na uproszczonym klasycyzmie. Nowy obiekt miał zaprojektować austriacki architekt dr. Erwin Ilz

Rybnik Ryfama

Jedną z nielicznych inwestycji budowlanych, które udało się przeprowadzić Niemcom, podczas drugiej wojny światowej w Rybniku, jest nie istniejącą już dzisiaj hala konstrukcji stalowych i spawalni, wybudowana w roku 1942. 

Inwestycja ta miała swoją genezę raczej z wyższej konieczności i była ściśle powiązana z przemysłem zbrojeniowym III Rzeszy. Może nigdy by nie została wybudowana i uwieczniona na jedynej fotografii, gdyby nie wadliwa konstrukcja hali wybudowanej w roku 1938 , i którą z wiadomych przyczyn nowe władze niemieckie  musiały rozebrać. Tuż po wybudowaniu nowej hali, w Rybniker Maschinen Fabrik uruchomiono produkcję hangarów lotniczych dla Luftwaffe, a w późniejszym czasie klatki szybowe dla górnictwa, które były testowane i poddawane próbom na terenie hali.

Architektura obiektu

Hala została wzniesiona na osi wschód - zachód, na planie litery T i wykonana z czerwonej cegły. Wysokie oszklenie obiektu wzmocnione stalowymi ramami było wysoce funkcjonalne i zapewniało dobry dopływ światła dziennego do pomieszczeń hali. Dach najwyższego budynku był lekko łamany,a od strony elewacji zachodniej, lico muru wieńczył szyld " RYBNIKER MASCHINENFABRIK G.m.b.H ABT. STAHLBAU " 

Hala była wyposażona w stalowe podpory, na których założono szyny dla suwnicy. Hala była bardzo nowoczesna i była ogrzewana. Architektura obiektu była zgodna z jednym z kilku nurtów, które dominowały w III Rzeszy. Mowa tu o niemieckim modernizmie, który ze względu na swój funkcjonalizm, był stosowany na terenach III Rzeszy, w infrastrukturze, przemyśle oraz w sektorze wojskowym. 

RYBNIKER MASCHINEN FABRIK G.m.b.H ABT. STAHLBAU "



Szyb Szymański w rybnickiej dzielnicy Zamysłów

Dawny szyb zjazdowy należący do kopalni "Rymer" został wybudowany w okresie powojennym przez polskich inżynierów budownictwa, korzystających z niemieckich planów architektonicznych. Dzisiaj obiekt należy do rybnickiej firmy "Artech". Szyb zjazdowy został wzniesiony w formie wieży z bardzo interesującym rozwiązaniem architektonicznym. Wyciągowa wieża w swojej architekturze łączy dwa style : neogotycki i modernistyczny. Nadając konstrukcji bardzo oryginalny styl. 

Wysokie wejście do wnętrza wieży jest redukcyjną parafrazą gotyckich ostrołukowych  portali, występujący tutaj jako uproszczony detal architektoniczny i nadający wejściu charakter monumentalny. Drugim elementem architektonicznym nawiązującym do średniowiecznej zabudowy jest podwójne okno zwane biforium., które dodatkowo akcentuje surowość obiektu. 

Punktem zwrotnym w architekturze wieży wyciągowej są modernistyczne, półkoliste, gzymsy wysunięte nieco poza lico muru, które spełniają role podwójnego zadaszania w niesymetrycznych układach. Wyciągowa wieża została wybudowana z czerwonej cegły na planie koła i dodatkowo wzmocniona elementami konstrukcyjnymi z żelbetu. Do wieży wyciągowej przylega parterowy budynek.

Szyb Szymański - Rybnik Niedobczyce

Rybnik centrum - kamienica

Szeregowy dom dla rybnickich kolejarzy wybudowany podczas drugiej wojny światowej w centrum Rybnika. Architektura obiektu jest tradycyjna w formie i typowa dla niemieckiej, miejskiej zabudowy. Wysoki, dwuspadowy dach z funkcyjnymi małymi balkonami


Architektura III Rzeszy w centrum Rybnika




Źródła wykorzystane w artykule :
Źródło: Rybnicka Fabryka Maszyn 1889 - 1993, Zygmunt Binczak, Józef Hebliński
Wykład pana dr. arch. Jacka Kamińskiego 



Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Rybnicka Spółdzielnia Mieszkaniowa

Volkslista z Górnego Śląska - gdzie jej szukać ?

Kompleks Akademicki w Rybniku - architektura i historia